Νύχτα Τρόμου
Και μιας ο homosapiens (γνωστός πλέον κι ως ジョージ) έγραψε σήμερα για την περιπέτεια που είχε με ένα αξιαγάπητο ζωάκι, είπα κι εγώ να μοιραστώ μαζί σας την δική μου, τραυματική θα έλεγα, εμπειρία με το συγκεκριμένο είδος όταν ήμουν φοιτητής στην Αγγλία.
Προσέξτε σκηνικό για ταινία τρόμου. Παρασκευή βράδυ. Το υποψήφιο θύμα (δλδ εγώ), βρίσκεται στο σαλόνι της εστίας και πίνει μόνος του την ζεστή σοκολάτα του. Έξω, ο αέρας λυσσομανούσε και βροχή έπεφτε με μανία πάνω στο τζάμι του παραθύρου. Κοιτάζοντας την ώρα βλέπει πως ήδη είναι περασμένες μεσάνυχτα και αποφάσησε να πάει για ύπνο. Ανοίγει την πόρτα της κουζίνας και προσπαθεί να ανοίξει το φως. Τίποτα. Μαύρο σκοτάδι. Ένα ρίγος πιάνει τον πρωταγωνιστή μας, καθώς μπαίνει στην κουζίνα. Νιώθει ότι κάποιος, ή ΚΑΤΙ, τον παρακολουθεί. Τα μπουμπουνιτά από τους κεραυνούς διαδέχονταν το ένα το άλλο. Γέμισε το ποτήρι του νέρο και καθώς κοιτούσε γύρω του, πήγε στην πόρτα και προσπάθησε να την κλείσει. Τραβάει μια. Τίποτα... Κάπου είχε μαγκώσει. Αλλά δεν μπορεί να δει σε τι. Οπότε τραβάει και άλλη μια δυνατή και... *squeeeeeek* Η πόρτα έκλεισε. Μπουμπουνιτά ακούστηκαν εκείνη την ώρα που κάλυψαν τον περίεργο, κατά τα άλλα, ήχο τον οποίο και δεν άκουσε. Και έτσι, ήσυχος πια, πάει στο δωμάτιό του να κοιμηθεί, μη ξέροντας ότι μόλις είχε διαπράξει έναν... ΦΟΝΟ!!!
Κάμποση ώρα αργότερα ξυπνάει έντρομος από κραυγές. Μιας και ήταν από τον ύπνο, άργησε λίγο να καταλάβει από που έρχονταν. Σηκώθηκε, πήρε έντρομος, το βαζάκι με τα λουλούδια που υπήρχε στο δωμάτιό του παραμάσχαλα για να το φέρει σε κανένα κεφάλι αν χρειαστεί και άνοιξε σιγά σιγά την πόρτα. Ο διάδρομος σκοτεινός και το μόνο που ακούγονταν πια ήταν η βροχή που έπεφτε ακομα.
"Εμπρός;" είπε. "Είναι κανείς εδώ;" Δεν είχε την δύναμη να φωνάξει κι έτσι το μόνο που μπορούσε να μιλήσει ήταν ψυθιριστά. Σιγά σιγά, όμως, άκουγε ένα κλάμα να δυναμώνει καθώς πλησίαζε ολοένα προς το τέλος του διαδρόμου, ενώ ένα ημίφως έλαμπε μέσα στην κουζίνα. Αυτό ήταν. Είχε πλέον τρομοκρατηθεί. Κάποιος ήταν μέσα. Κάποιος είχε έρθει και είχε ανακαλύψει το σκοτεινό του μυστικό (κι ας μη το ήξερε κι ο ίδιος ακόμα). Σήκωσε το βάζο ψηλά και ανοίγει την πόρτα... Μια κοπέλα ούρλιαξε όταν τον είδε. Ουρλιάζει κι αυτός όταν την βλέπει αλλά ουρλιάζει περισσότερο με αυτό που είδε να βρίσκεται στο πάτωμα. Το θέαμα ήταν απλά αποκρουστικό: ένα ακέφαλο πτώμα ποντικού να βρίσκεται δίπλα στην πόρτα ενώ αίματα να υπάρχουν παντού. Στο θέαμα και μόνο αφήνει το βάζο από τα χέρια του ενώ κοιτούσε με αηδία το όλο σκηνικό. Η αναγούλα ήρθε σχεδόν αμέσως.
Αφού ηρέμησαν τα πνεύματα και ήπιαν λίγο μαζί με την συγκάτοικό του κάτι δυνατό για να στανιάρουν, καθάρησαν την κουζίνα σε "Bree style" (για όσους δεν κατάλαβαν εννοώ την Bree από τις Νοικοκυρές σε Απόγνωση) και προσπαθησαν να ξεχάσουν αυτό το γεγονός. Ορκίστηκαν ότι δεν θα το ξαν' αναφέρουν πότε όσο ζούσαν... Όμως, αυτό που δεν βρέθηκε ποτέ ήταν το... κεφάλι του ποντικού!! Λέγεται πως κάποιος εκεί έξω το έχει ακόμα. Κάποιος εκεί έξω ΞΕΡΕΙ!!!
Sleep tight...........
15 ουρλιαχτά:
I KNOW WHO YOU KILLED IN ENGLAND
Μη φρικάρεις, εγώ είμαι ο αποπάνω.
Χαχαχαχαχαχαχα.... :P
a to kaimeno to podikaki...oso gia to Bree style 8eiko!!!!xexe
emena i sokolata sto saloni tis estia s bradyatika mou arese, oute sto Hogwarts na isoun! episeis to vazaki me ta louloudia vrikes na pareis k esy? pes mou oti ta louloudia dn itan plastika giati tha tan poly tragique.
vevaia tha mporouses na pareis k alla pragmata (tin pantofla px).
gelame twra, alla tote dn nomizw oti itan toso asteio :-/ symvainoun omws k afta.
LOL Great creepy story!
Τρόμαξα στην αρχή. Το καημένο το ποντικάκι... Σπίτι δεν είχε; Τι δουλειά είχε στην κουζίνα σου;;; ε;;;
Ρε συ...το αποκεφαλισες και ολας..τι αιμοβορος!
Παντως ενα ειναι σιγουρο.Πως ητο ατυχηματα.Αυτη θα ειναι η βασικη υπερασπιστικη μας γραμμη.
Επειδη την κοβω ομως εγω την δουλεια και μαλλον θα καταληξουμε και οι 2 στις φυλακης τα σιδερα...μηπως να ετοιμαζουμε διαβατηρια και ενα βαλιτσακι για να εξαφανιστουμε στην Αργεντινη????
Χμ...αν ναι.να αφησεις καποιον στο ποδι σου να ελεγχει το μπλογκ.
Ερωτηση Α=Σοκολατα ε????
Ερωτηση Β=Λες να συγγενευουν τα ποντικια?
Ερωτηση Γ=Μηπως ξεκινησει και αλλος κυκλος ποντικοαιματος?Μηπως..ξεκινησες εσυ την καταρα των ποντικιων πανω στους μπλογκερς...????
ew (x 100). ο χειροτερος μου εφιαλτης ειναι τα ποντικια. αλλα σου λεω ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ!!!! καλα το εκανες. οταν ερθω θα σε κερασω ποτα για να το γιορτασουμε (ετεροχρονισμενα λιγο)
άθλια μικρά... ποντίκια
σας σιχαίνομαι!
εύγε Στραδ, εύγευ Χόμο!
(το ξερα ότι έπρεπε να "μελετώ" καλύτερα, αλλά αυτές οι Νοικοκυρες με κυνηγούν.. ποια είναι η Bree?! τι το ιδιαίτερο έχει ο τροπος που καθαρίζει?)
Στην αρχή νόμισα οτι δολοφόνησες γατάκι και ακόνιζα το μπαλτα για να ανηφορίσω προς το σπίτι σου...(πιο "πάνω" απο το δικό μου δε θεωρείται;;)
Εμένα επειδή ο πατέρας μου τα φοβάται(no comment) με έκλεισε μια φορά στην κρεββατοκάμαρα να πιάσω ένα ποντίκι...Μάχη έγινε!!Μπουρδέλο το έκανα το δωμάτιο!Τελικά το αποκεφάλισα με ένα χτύπημα της σκούπας!Γέμισε ο τοίχος αίματα.Μπλιάχ!
@anubis
Ναι ναι... Hogwarts. Πολύ θα ήθελα να ήμουν εκεί. :) Τα λουλούδια ήταν αλήθινα αν μη τι άλλο. Ναι τότε με το ουρλιαχτό να ξυπνάς δεν ήταν και ότι καλύτερο. :P
@ηφαιστίωνας
Έλα μου ντε; Τι ήθελε και τριγυρνούσε στα ξένα σπίτια; Τα θέλε ο κώλος του. :P
@ジョージ
Ετοίμασε τις βαλίτσες κι εγώ τα εισιτήρια. Αλλά αν είναι να αθωοθούμε τότε λέω να το προσπαθήσουμε.
Απάντηση Α: Ναι. Την λατρεύω την σοκολάτα. :P
Απάντηση Β: Μπορεί. Έτσι με τόσο αλλαξωκωλίες που κάνουν. Πολύ πιθανό το βρίσκω.
Απάντηση Γ: Λες να ξεκίνησα μια κατάρα σαν το The Grudge; Τρομαχτικό μου ακούγετε.
@P.O.V of a G
Περιμένω ποτάκι λοιπόν. :P
@equilibrium
Κι εγώ δεν τα μπορώ καθόλου.
(Η Bree είναι μια psycho που είναι η perfect νοικοκυρά. Όλα στην εντέλια. Και έχει γιο gay (οh the disaster!! :P)
@Σούλα
Όχι καλή μου. Εγώ γατάκια; Ποτέ. Εξάλλου τα λατρεύω. Αυτά δεν λατρεύουν εμένα και με πεθαίνουν στις γρατσουνιές.
Ta aimata poios ta ka8arise? Ti sas eftaikse to pontikaki? Em bebaia h8eles swnei k kala na kleiseis k thn porta! Katadikazesai sth gkilotina! Etoimasou!
@oni
σνιφ... κλαψ... λυγμ... :(
Post a Comment