Memoirs of a Vampire

3 Αυγούστου - ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙΙ... Επιτέλους Αύγουστος αγαπημένο μου ημερολογιάκι!! Επιτέλους διακοπές!!! Σήμερα ξεκίνησα να πάω στην Μυτιλήνη μαζί με τις 3 πολυαγαπημένες μου φίλες την Πέγκυ, την Ζήνα και την Γαβριέλα. Φτάσαμε στο τσακ στο πλοίο γιατί άργησα να μαζέψω τα ρουχαλάκια μου. Πήρα μαζί μου 4 βαλίτσες επείδη ήμουν αναποφάσιστη με το αν θα χρειαστώ το XS μπικίνι μου ή το XXXXXXS μπικίνι μου. Τελικά τα πήρα και τα δυο αφού γέμισα τις βαλίτσες με τα απολύτως απαραίτητα. Ξέρεις: ρούχα, ρούχα, ρούχα, ρούχα, ρούχα και καλλυντικά... Α, ναι! Και ρούχα φυσικά. Αφού έβαλα τον σοφέρ να τα κουβαλήσει κάτω και να τα βάλει στην πολυτελέστατη μου Πόρσε που μου έκανε δώρο πρόσφατα ο Τέλη (τον σούταρα αμέσως γιατί ήταν πολύ μαμούχαλος) έφυγα για Πειραιά. Φτάνοντας το καράβι ήταν έτοιμο να σαλπάρει αλλά ευτυχώς η Πέγκυ έκανε πως έχασε τον φακό επαφής της και ήταν στα τέσσερα να τον ψάχνει. Όλοι οι άντρες την κοιτούσαν και προσπαθούσαν να την βοηθήσουν να τον βρει. (Από μένα ημερολογιάκι μου τα έμαθε αυτά τα κόλπα. Χρόνια τώρα στο κλαρί, καταλαβαίνεις!)

Στο καράβι μέσα γινόταν ο πανικός... Απαπα. Τέτοιο συνωστισμό ούτε και στις εκπτώσεις του ΖARA. Φοβόμουν μην σπάσω και κανένα νύχι μιας και είχα πάει πρωί πρωί στον Ζαν Πιέρ για να τα φτιάξω. 2 μηνιάτικα του μπαμπακουλιλίνι μου έδωσα για την φουλ περιποίηση. Όλα κι όλα τα προσέχω εγώ τα νύχια μου. Εν τω μεταξύ, πολλές γυναίκες έβλεπα να πηγαίνουν στο νησί. Girl power νησί θα είναι και γουστάρω ζουζου-ημερολόγιό μου.

Μετά από 10 ώρες, σχεδόν, ταξιδιού φτάσαμε στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Καλέ, δεν θα το πιστέψεις ημερολογιάκι μου, αλλά στην αρχή μπερδεύτηκα. Είδα το Άγαλμα της Ελευθερίας εκεί και νόμιζα πως είχαμε μπει σε λάθος πλοίο και φτάσαμε Νέα Υόρκη. Αλλά 10 ώρες για Νέα Υόρκη, και μάλιστα με πλοίο, μου φάνηκαν πολύ λίγο. Ευτυχώς η Ζήνα με διόρθωσε... Φτάσαμε στο ξενοδοχείο, το Σαπφώ (από ότι είπαν η Ζήνα και η Γαβριέλα ήταν το καλύτερο για μας τα κορίτσια -- νόμιζα πως έδιναν δωρεάν ταμπόν εγώ και χάρηκα) και μπήκαμε στα δωμάτια μας - εγώ με την Πέγκυ και οι άλλες δυο μαζί. Ήμασταν πτώμα από το ταξίδι και αποφασίσαμε να κοιμηθούμε και να ξυπνήσουμε νωρίς αύριο να πάμε στην Ερεσσό που θέλανε οι κοπέλες.

4 Αυγούστου - Ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς και πήγαμε στα ΚΤΕΛ να πάρουμε το λεωφορείο για την Ερεσσό. Μέσα μπήκαμε και ήταν γεμάτο γυναίκες. Παραξενεύτηκα και ρώτησα διακριτικά την Ζήνα αν εκεί που πάμε θα έχει κανένα ωραίο τεκνό για να κάνω κάτι. Όχι τίποτα δηλαδή αλλά είχα φορέσει και το ΧΧΧΧΧΧS μπικίνι μου. Μου είπε ότι έχει αλλά όχι πολλά γιατί εκεί είναι μέρος για κορίτσια μόνο. Είπα ένα τέσπα και φύγαμε. Φτάσαμε μετά από 2μιση ώρες ημερολογιάκι μου. 2μιση ώρες άκουγα τραγούδια όπως το "Τα Κορίτσια Ξενυχτάνε με Ένα Μυστικό... Ωωωωω... Έτσι Είμαι κι Εγώ" και το "Girls Just Wanna Have Fun" κ.α. Αχ, το τι τραγούδι είπα. Άσε ημερολογιάκι μου. Με το που έφτασα σκοντάφτω με το τακούνι του Dolce & Cabbana και πέφτω πάνω σε μια πολύ καλή κυρία, την Σούλα από την Καρδίτσα. Πήγε να με βρίσει αλλά όταν είδε τα παπούτσια με έκανε ΘΕΑ. Αχ, να και άλλη κοπέλα με καλό γούστο όπως εγώ στα παπούτσια.

Η Ζήνα και Γαβριέλα είχαν εξαφανιστεί, η Πέγκυ είχε πάει μαζί με κάτι άλλες να παίξουν κάτι... πλακωτό(;)... κάτι τέτοιο μου είπε κι εγώ έμεινα με την Σούλα. Μου είπε ότι είχε έρθει εδώ με μια φίλη της, την Μιρέλα, αλλά την άφησε πίσω στο ξενοδοχείο στην Μυτιλήνη μόνη της να φάει λουκουμάδες και να σκάσει κι αυτή ήρθε να δει τα αξιοθέατα. Όταν είπε τα "αξιοθέατα" άρχισε να με κοιτάζει πάνω κάτω λες και είχα κάτι. Α, να χαθεί με τρόμαξε! Αλλά κι εγώ ημερολογιάκι μου ήμουν πολύ καλή μαζί της. Άρχισαν να της χτενίζω τα μαλλιά, να της βάζω λάδι και να της κάνω μασάζ. Ε, αφού μου το ζήτησε να μην το έκανα; Και μετά από όλα αυτά, την βλέπω να βγάζει τελείως το μαγιό της και μου είπε "Έλα να χαρείς την θάλασσα της Λέσβου!" Εκεί την διόρθωσα. Μυτιλήνη είμαστε, κι όχι Λέσβος. Η Λέσβος είναι ένα μυθικό νησί όπου γεννιούνται οι λεσβίες... Και γέλασε. Μα γιατί ημερολογιάκι μου, τι είπα; Τέσπα, το προσπέρασα αυτό και μπήκα κι εγώ.

Φάγαμε, ήπιαμε και πέρασε γρήγορα η ώρα. Έτσι έπρεπε να γυρίσουμε πίσω. Η Σούλα μου είπε ότι έμεναν κι αυτές στο Σαπφώ με την Μιρέλα και αν ήθελα να πάω να τις δω. Κι έτσι το βραδάκι κανόνισα να πάω από το δωμάτιό τους να τους πω ένα γεια. Η Πέγκυ εξάλλου είχε γνωρίσει μια κυρία από την Γερμανία, την Beatrix, μια αρκετά μεγαλόσωμη γυναίκα που έμοιαζε σαν άντρας... Μπλιαχ! Και η Ζήνα και η Γαβριέλα άφαντες. Λες να τις έπιασαν τίποτα άντρες και να περνάνε καλά; Αχ, το σκέφτομαι και κολάζομαι ημερολογιάκι μου. Έχω καιρό να κάνω κάτι μετά τον πούστη που μου έτυχε...

Πήγα που λες στο δωμάτιο της Σούλας αλλά έκανε μπάνιο. Η Μιρέλα είπε είχε φύγει γιατί μύρισε λέει κάτι λαχανοντολμάδες και την έπιασε λιγούρα, κάτι τέτοιο. Εκεί που περίμενα την βλέπω να έρχεται με μια πετσέτα μόνο γύρω από την μέση της, με το βυζί όλο έξω! Εγώ κυρία. Με ξέρεις εμένα εξάλλου ημερολογιάκι μου. Έρχεται κάθεται δίπλα μου και βγάζει και την πετσέτα της... Άρχισε να μου μιλάει για κάτι και σιγά σιγά να μου χαϊδεύει το φρέσκο από την χαλάουα μπούτι μου. Την ρώτησα: "Σουλίτσα μου, δεν θα πας να φορέσεις κι εσύ κάτι ξέκωλε να πάμε να βρούμε τίποτα αγόρια να μας πηδήξουν;" Και μου λέει τότε: "Αγόρια; Αγόρια; Μα μωρό μου έχω ό,τι χρειάζομαι εδώ μαζί μου." Και ανοίγει το διπλανό συρτάρι και να δει η γλυκιά σου, πανέξυπνη και πάνω από όλα, πανέμορφη φιλενάδα σου ημερολογιάκι μου; Δονητές, λιπαντικά και στραπ-ον!! Την κοιτάζω έκπληκτη ημερολογιάκι μου και μου λέει: "Γδύσου και κάνε μου έρωτα στο όνομα της Σαπφούς!" "Του ξενοδοχείου;" ρωτάω εγώ και με αρπάζει τότε και με βιάσε ημερολογιάκι μου.

Μου έκανε περίεργα πράγματα που ντρέπομαι να τα γράψω... Αλλά... Ήταν ωραία. Ντρέπομαι που το λέω αλλά μου άρεσε!! Πήγα στο δωμάτιο έντρομη και κοιμήθηκα γιατί δεν μπορούσα να σκεφτώ τι έγινε μόλις πριν λίγο...

5 Αυγούστου - Κατάφερα να βγω έξω μόνο το απόγευμα. Αν και το κινητό χτύπησε αρκετές φορές, δεν το σήκωσα. Η Πέγκυ γύρισε και της είπα τι έγινε. Μου λέει "Welcome to LesBos dear" και με φίλησε στο στόμα. Καλέ τι γίνεται; Όλες γίνονται έτσι; Όπως στην ταινία που είχα δει πριν λίγες μέρες με τον Τέλη που προς το τέλος φασωθήκαμε γιατί αρχίσαμε να βαριόμαστε, με κάτι εξωγήινους που μπαίνουν στο σώμα των ανθρώπων. Ούρλιαξα. Άρχισα να φωνάζω "ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ!! ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ!!" και με κοιτούσαν όλοι. Έφυγα σαν την τρελή και μπήκα στο δωμάτιο και κλειδώθηκα. Κοιτάχτηκα στον καθρέπτη και η περμανάντ μου είχε γίνει χάλια. Γαμώτο...

Φοβόμουν μην έρθουν και πάρουν κι εμένα και με κάνουν έναν από αυτούς. Δεν άνοιξα παρόλο που χτύπαγαν. Έπεσα και κοιμήθηκα έντρομη... Είχα και ένα ποτήρι νερό δίπλα μου καλού κακού γιατί ο Mel Gibson είχε πει πως με το νερό πεθαίνουν οι εξωγήινοι στην ταινία του... Το καλύτερο όπλο λοιπόν. Νεράκι...

6 Αυγούστου - Μέρα που έπρεπε να φύγουμε. Μάζεψα τις βαλίτσες μου γρήγορα και την έκανα για το λιμάνι όπου και περίμενα. Μπήκα γρήγορα στο πλοίο χωρίς να περιμένω τις φιλενάδες μου. Πως να πω στους γονείς τους ότι σκοτώθηκαν από εξωγήινους; Πρέπει να βρω το κουράγιο ημερολογιάκι μου και να τους το πω. Μου έστειλαν και ένα απειλητικό sms στο κινητό μου ότι αυτές θα έμεναν εδώ και ότι θα τα λέγαμε πίσω στην Αθήνα... (ΜΕΝΤAL NOTE: Όταν γυρίσω Αθήνα αλλάζω κλειδαριές, όνομα και περιοχή... Όχι περιοχή γιατί λατρεύω τα Β. Π. και δεν μετακομίζω στα μπανάλ Ν. Π.)

Στο γυρισμό άρχισα να σκέφτομαι και την Σούλα και ότι έγινε μεταξύ μας. Λες να γίνομαι gay; Είναι κολλητικό ημερολογιάκι μου; Υπάρχει κάποιο αντίδοτο γι' αυτό; Να πάω στον γιατρό αν είναι. Κι εκεί που το σκεφτόμουν αυτό βλέπω δυο τεκνά απέναντι να με κοιτάνε. Δεν χρειάστηκα και πολύ καμάκι και βρέθηκα στην καμπίνα τους να το κάνουμε.

Αχ, τελικά είμαι καλά! Ευτυχώς ημερολογιάκι μου δεν έχω τίποτα, αλλά καλού κακού θα πάω στον γιατρό για καμιά εξέταση....