Wednesday, 7 March 2007

Heart... Broken


"Σ' αγαπώ." Ίσως η πιο δύσκολη λέξη που μπορεί να ξεστομίσει κάποιος στις μέρες μας. Και είναι ακομά πιο δύσκολο να το εννοεί.

Γιατί ο κόσμος φοβάται να αφεθεί σ' αυτό το συναίσθημα του έρωτα; Φοβάται μήπως πληγωθεί; Δεν ξέρω. Ίσως θα μου πείτε έχει φάει τα μούτρα του πριν και φοβάται μήπως τα ξαναφάει. Αλλά από την άλλη, ας μου λύσει κάποιος αυτή την απορία please, πως γίνεται να όταν δυο άνθρωποι φιλιούνται και νοιώθουν αυτό το "κάτι" να φοβούνται να προχωρήσουν; Απορίας άξιο.

Πολλές ερωτήσεις αυτές τις μέρες έχουν πέσει και δυστυχώς δεν μου έχουν λυθεί. Προσπαθώ να σκεφτώ διάφορες απαντήσεις αλλά το αποτέλεσμα παραμένει: ένας από τους δυο θα πληγωθεί και αυτό γιατί κάποιος φοβάται. Φοβάται να κάνει ένα βήμα για το χ,ψ λόγο, πείτε το ανασφάλειες; πειτέ το φόβο;

Το καλό είναι ότι κάποιος μαθαίνει από αυτό το "παιχνίδι" του έρωτα, έστω και λίγα, όπου την επόμενη φορά τα χρησιμοποιεί σαν ασπίδα προστασίας για να μην πληγωθεί περισσότερο.... Αυτά βέβαια μόνο στη θεωρία, γιατί στην πράξη είναι άστα να πάνε. Το θέμα είναι ότι από ένα σημείο και μετά καταντάει αρκετά κουραστικό για τον καθένα. Νοιώθεις τόσο χάλια όπου είναι λες και πνίγεσαι και δεν μπορείς να ανασάνεις. Μπορείς να πεις "δεν γαμίεται, δεν θα χαλαστώ εγώ για κανέναν"; ΜΠΟΡΕΙΣ; Εδώ θα δω το πόσο δυνατός είσαι...



Walk Alone

We watch as our lives pass us by
the never ending pain of loss
hidden faces among what we call us
our souls filled with hatred and sadness

nothing ever goes our way
we walk alone through this cold life
no turning back
all we can ask for is hope

our hearts are dark torture
lifeless feelings living deep inside of us
what we look for is no where to be found
time wasted that is all there is

nothing can save us
we walk through a dark valley
no future for me no future for anyone
no prediction no guessing no hope

we don't see anything
we don't feel
our blood turns into ice
pain so flawless makes the shadows come alive

no point in crying out
there is no one to help us
we walk alone, by ourselves
we wish the end
finding a way out but it's not there

all we can do is wait
wait for it to come
take a risk, take a chance
we walk alone


Tanya Lerma

0 ουρλιαχτά: