Memento Mori - Κεφάλαιο 1
Το παρακάτω είναι μια ιστορία που είχα γράψει πριν κάποια χρόνια. Δεν την είχα τελειώσει ποτέ... Ίσως μου άρεσε να υπάρχει αυτό το μυστήριο και δεν ήθελα να τελειώσει. Ίσως... Παρόλα αυτά όμως, χτες καθώς έψαχνα κι εγώ κάτι τετράδια βρήκα κι εγώ, όπως ο Αντώνης της ιστόριας, αυτό έδω. Σας παραθέτω ένα μέρος της και αν σας αρέσει τότε θα υπάρχει και η συνέχεια...
"MEMENTO MORI"
Κεφάλαιο 1
Κεφάλαιο 1
"Αυτό είναι το ημερολόγιό μου. Μένω στην Αθήνα , σε μια περιοχή όχι και τόσο μακριά από το κέντρο και είμαι 32 χρονών. Το όνομά μου ας μου επιτραπεί να το κρατήσω μυστικό – τον λόγο για το οποίο το κάνω αυτό θα το καταλάβετε αργότερα. Τα παρακάτω γεγονότα μπορεί να φανεί σε μερικούς ψέμα, γελοία, απίστευτα ή κι εγώ δεν ξέρω τι, αλλά προσωπικά δεν με ενδιαφέρει. Τα καταγράφω γιατί σε περίπτωση που πάθω κάτι, ο κόσμος θέλω να μάθει το τι πραγματικά έχει γίνει σε μένα αλλά και στους ανθρώπους που αγαπώ. Πριν λίγο καιρό ανακάλυψα, άθελά μου, μια Αθήνα σκοτεινή, περίεργη, μυστηριώδης. Μια Αθήνα επικίνδυνη, δαιμονική που όσο και να θέλουν κάποιοι να το κρατήσουν μυστικό δεν θα τους αφήσω. Αν καταφέρουν και φέρουν το σχέδιο τους εις πέρας και έρθουν Αυτοί τότε κανείς μας δεν θα είναι ασφαλής πια…"
- Αντώνη! Έλα γρήγορα κάτω! Το φαγητό θα κρυώσει!
- Έρχομαι…
Έκλεισε αμέσως το σκονισμένο μαύρο δερμάτινο βιβλίο που μόλις ανακάλυψε, το έβαλε κάτω από την μασχάλη του και έτρεξε να κατέβει τις σκάλες της σοφίτας κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Μόλις έφτασε στην κουζίνα ο Αντώνης, ένα νεαρό αγόρι που πριν λίγες μέρες είχε κλείσει τα 28 του χρόνια, είδε την μητέρα του να βάζει και το δικό της πιάτο στο τραπέζι.
- Που ήσουν τόση ώρα; Σε φωνάζω, δεν ακούς; του είπε κάπως νευριασμένα.
- Ήμουν πάνω στην σοφίτα και έψαχνα να βρω κάτι για την σχολή και είχα αφαιρεθεί, της είπε καθώς καθόταν και ετοιμάζονταν να φάει.
- Μμμ… Πόσες φορές σου έχω πει να μην ανεβαίνεις μόνος σου στην σοφίτα; Και αν πέσει τίποτα και σε χτυπήσει και πάθεις τίποτα; Μόνο εσένα έχω από τότε που χάθηκε ο πατέρας σου.
- Ανησυχείς για το τίποτα… Δεν είμαι δα και κανένα μικρό παιδί.
- Καλά. Φάε το φαγητό σου τώρα, του είπε χαμογελώντας.
Ήξερε πολύ καλά το πώς να απαντάει στην μητέρα του, χωρίς να την στεναχωρεί. Από τότε που χάθηκε ο πατέρας του Αντώνη πριν 8 χρόνια είχαν μόνο ο ένας τον άλλον. Η μητέρα του, αν και μικρή σε ηλικία, φαίνονταν κουρασμένη και αρκετά χρόνια γηραιότερη. Είχε επωμιστεί όλες τις ευθύνες από τότε που η "αγάπη της", όπως τον έλεγε από την πρώτη στιγμή που τον είδε, βρέθηκε νεκρός στο μπάνιο με κομμένες τις φλέβες του. Το γεμάτο αίματα μπάνιο ήταν και πρώτο πράγμα που αντίκρισε η ίδια και το πρώτο πράγμα που έβλεπε στους εφιάλτες της για πολλά χρόνια. Αυτοκτονία είπε η αστυνομία, αλλά αυτή δεν τους πίστεψε. Ο άντρας της ήταν ευτυχισμένος, το ήξερε - όχι ήταν σίγουρη - και δεν θα μπορούσε άλλωστε να κάνει κάτι τέτοιο. Δεν υπήρχε κίνητρο. Από τότε όλα δυσκόλεψαν. Όλα. Αλλά η ίδια έδειχνε να αντέχει και το μονάκριβο παιδί της, ο Αντώνης της, ήταν ότι της είχε μείνει για να της δίνει ελπίδα.
- Τι είναι αυτό; είπε η μητέρα του Αντώνη βλέποντας το δερμάτινο βιβλίο πάνω στο τραπέζι.
- Α, το βρήκα πάνω στη σοφίτα καθώς έψαχνα. Το βρήκα ενδιαφέρον και το κατέβασα κάτω.
- Αυτός ο πατέρας σου... Ίδιος ο παππούς σου. Ό,τι παλιατζούρα βρει την κρατούσε. Και ποιο το αποτέλεσμα; Γεμίσαμε με άχρηστα πράγματα στην σοφίτα. Το Σαββατοκύριακο θα με βοηθήσεις να τα καθαρίσουμε. Ίσως βρούμε και πουλήσουμε τίποτα από όλη αυτή την παλιατζούρα που υπάρχει εκεί πάνω.
- Καλά... Ουφ… Έσκασα! Όπως πάντα τέλειο το φαγητό σου. Πάω για ύπνο. Αύριο πρέπει να πάω στην σχολή με τον Μίλτο. Καληνύχτα μαμά.
Σηκώθηκε, πήρε το βιβλίο από το τραπέζι, την φίλησε στο μάγουλο και άρχισε να ανεβαίνει τις σκάλες προς το δωμάτιό του.
- Καληνύχτα. Α, και μην ξεχάσεις να πεις στον φίλο σου ότι ακόμα περιμένω αυτό το δέμα από την μητέρα του.
- Εντάξει, φώναξε γελώντας.
Το δωμάτιο του Αντώνη ήταν γεμάτο αφίσες από ταινίες. Πάντα, από τότε που θυμάται τον εαυτό του, ήθελε να γίνει σκηνοθέτης αλλά δυστυχώς οι συνθήκες τον ανάγκασαν να το εγκαταλείψει κι αυτό, όπως τόσα άλλα όνειρα που έκανε μικρός - όνειρα που πλέον ξεθώριαζαν όπως και οι παλιές αφίσες στους τοίχους του δωματίου του. Ξάπλωσε στο κρεβάτι του. Η νύχτα ήταν απλά πανέμορφη, καλοκαιρινή. Η Αθήνα για άλλη μια βραδιά έσφυζε από ζωή και οι ήχοι της πόλης γέμιζαν το σκοτεινό του δωμάτιο. Η αγωνία του όμως να συνεχίσει το "ημερολόγιο" αυτού του άγνωστου τον έκαναν να μην προσέξει τίποτα απ’ όλα αυτά. Το μαύρο δερμάτινο βιβλίο ήταν αρκετά σκονισμένο ενώ οι περισσότερες σελίδες του ήταν σκισμένες ενώ άλλες μουτζουρωμένες. Μαύρες κηλίδες (μελάνι;) είχαν ποτίσει στις σελίδες και έκανε μερικές λέξεις δυσανάγνωστες. Όμως αυτό τον ιντριγκάρε περισσότερο. Ήθελε να μάθει περισσότερα γι’ αυτό τον μυστηριώδη συγγραφέα. Με μιας το άνοιξε και συνέχισε την ανάγνωσή του.
"26 Νοεμβρίου
Μόλις είχα φύγει από το σπίτι της Τζένης στο Γκ…ι, σχεδόν ξημερώματα. Είχαμε πάει εγώ και η Γι… για να τις ευχηθούμε για τα γενέθλιά της. Αφού αποχωρίστηκα και με την Γιάννα, άρχισα να κατεβαίνω την Ο…ως. Ο καιρός ήδη άρχισε να γίνεται όλο και πιο κρύος και ο κόσμος δεν κυκλοφορούσε και πολύ έξω, πόσο μάλλον και καθημερινή. Λίγα βήματα πιο κάτω παρατήρησα πως ήμουν … μόνος στον δρόμο. Αυτό με έκανε να νοιώσω κάπως άβολα αλλά συνέχισα με κάπως πιο γρήγορο βήμα. Τότε ήταν που ένιωσα πως κάποιος με παρακολουθεί. Προσπάθησα να ηρεμήσω τον εαυτό μου λέγοντας συνέχεια πως φταίει το …, μέχρι που άρχισα να ακούω βήματα και κάτι σαν ψίθυρους πίσω μου. Σταμάτησα και γύρισα να δω ποιος είναι αλλά δεν είδα κανέναν. Τότε άρχισα να πηγαίνω σχεδόν τ…ας προς το σπίτι μου όπου, ευτυχώς, δεν ήταν και πολύ μακριά. Όταν έφτασα έβγαλα όσο πιο γρήγορα μπορούσα τα κλειδιά (τα βήματα έρχονταν ολοένα και πιο κοντά ενώ οι ψ… γίνονταν ολοένα και πιο πολλοί – κοιτούσα … … … αλλά δεν έβλεπα κα…), άνοιξα την πόρτα, μπήκα και κλείδωσα. Από το τζάμι είδα σκιές να σταματούν απ’ έξω. Κοντοστάθηκαν για λίγο αλλά μετά …! Η καρδιά μου πήγε να σπάσει. Νόμιζα πως ήταν κ…. Πόσο λάθος έκανα τότε!"
Τι σήμαιναν όλα αυτά; Ποιός ή ποιά τα έγραφε; Όλα αυτά που διάβαζε τον έκαναν να αισθάνεται κάπως άβολα. Διάφορες εικόνες γέμιζαν το μυαλό του, εικόνες περίεργες και τρομαχτικές συνάμα. Η επόμενη παράγραφος ήταν μουτζουρωμένη. Γύρισε την σελίδα αλλά το μόνο που είδε ήταν μια φωτογραφία
και από κάτω με μεγάλα γράμματα Memento Mori!! Κάπου την είχε ξαναδεί αυτή την φωτογραφία και μάλιστα πολύ πρόσφατα αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί που. Στην πιο δίπλα σελίδα το "ημερολόγιο" συνέχιζε…
"3… ...ου
Η Γιάννα δεν σηκώνει το τηλέφωνό της εδώ και τρεις μέρες. Της το είπα να μην με ακολου... αλλά νόμιζε πως την .... Και τώρα λείπει…!! Θεέ μου! Τι έκανα; Είμαι σίγουρος πλέον πως την έχουν κι αυτή εκεί. Φίλοι μου, ..., όλοι! Σιγά-σιγά χάνονται και Αυτοί είναι πίσω απ’ όλα αυτά. Θέλουν να με τρελάνουν. Θέλουν να με φοβίσουν. Νομίζουν πως παίρνοντας μαζί τους νομίζουν πως θα με κάνουν να τα παρατήσω. ΧΑ!! Είναι γελασμένοι. Η ... πια με θεωρεί τρελό. Αλλά ξέρω πολύ καλά τι κάνω. Το Μ… δεν έπρεπε να γίνει ποτέ. Ανοίξαμε τις Πύλες της Κο...ως κάτω από τα πόδια μας και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι!"
- Μαλακίες! είπε καθώς κοιτούσε την ώρα. Ωχ! Πήγε κιόλας 2; Πωωω! Πρέπει να κοιμηθώ γιατί αύριο δεν θα σηκώνομαι, σκέφτηκε και άφησε το βιβλίο στο κομοδίνο του, έκλεισε το φως και βυθίστηκε σε ένα από τους πιο βαθύς ύπνους που έχει κάνει ποτέ του…
55 και σήμερα...
24 ουρλιαχτά:
Memento mori.. καλό, πολύ καλό ακόμη και ο τίτλος σε βάζει να σκεφτείς. Έχεις και εσύ το ταλέντο ε; Είναι πολύ καλή πραγματικά. Και ξέρεις ε; Οι κρυμμένες λέξεις το κάνουν ακόμη πιο δυναμικό.. πιο μυστηριώδες...
Καλησπέρα!!!
φιλιά!!!
Α ξέχασα.. εννοείται να βάλεις και την συνέχεια!
theloume kai ti sunexeia!!!!
oraio, oraio, poli oraio!!!:D
να θυμάσαι το θάνατο ε; με ιντριγκάρει να διαβάσω τι συνέχεια. θα ήθελα όμως να μην είναι και πολύ εξωπραγματική. μέχρι στιγμής καλά το πας! φιλιά
Κλαπ κλαπ κλαπ (χειροκρότημα)! Πολύ ωραίο, είμαι σίγουρος ότι η συνέχεια είναι ακόμη καλύτερη!
Ante strwsou na grapseis ti synexeia!!! Me kavl... kai me afises:-) Mou aresei pou yparxoun 2istories stin ypothesi pou ksediplonontai parallila, kai kanw trelo connect me ton Antwni se polla simeia.
πολύ πολύ καλό. εύγε. και φυσικά με συνέχεια.
όλοι ξέρουνε τι είναι το mori, εκτός από μένα; ή όλοι ντραπήκαμε να ρωτήσουμε;
ε λοιπόν τι σημαίνει mori; το memento το βρήκα αναμνηστικό, ενθύμιο, σουβενίρ
more more more!!
perimeno enagonios :)
@basnia, νομίζω "ενθύμιο θανάτου" και μιλάει μάλλον για το ημερολόγιο ότι είναι ενθύμιο αλλά υπάρχει περίπτωση να είναι και η μετάφραση του tovene! Δεν ξέρω .. ειδικέ που είσαι;;;;;
@Hfaistiwnas
Σε ευχαριστώ. Ναι, αυτές οι κρυμμένες λέξεις που δύσκολα τυπώνονται στο χαρτί και ακόμα πιο δύσκολα θα ειπωθούν είναι που σε ιντριγκάρουν... Και θα υπάρχει και συνέχεια. :)
@comingThrough
Σε ευχαριστώ... :** Σε λίγες μέρες θα περάσω και το 2ο κεφάλαιο. :)
@tovene592
H συνέχεια δεν θα είναι και τόσο εξωπραγματική. Όταν το έγραφα αυτό ήμουν αρκετά επιρρεασμένος από τον Lovecraft. Η ατμόσφαιρα σίγουρα παραπέμπει προς τα εκεί αργότερα, μπορεί όχι και το αποτέλεσμα. Μη ξεχνάς ότι δεν την είχα τελειώσει ποτέ. Ίσως τώρα την τελειώσω επιτέλους... :)
@hourglass
Σε ευχαριστώ καλέ μου για τα καλά σου λόγια. Ελπίζω να σας αρέσει κι εσάς να την διαβάσετε όσο μου άρεσε κι εμένα να την γράφω.
@musicbug
Χαχαχαχαχα!! Δεν ήξερα ότι μπορούσα να το κάνω αυτό με την ιστορία μου. :P Σε άφησα στα κρύα του λουτρού; Σόρρυ καλέ μου. Θα επανορθώσω σε λίγες μέρες. :)
@b|a|s|n\i/a
Memento Mori συμαίνει, όπως πολύ σωστά είπε και ο tovene, "θυμήσου τον θάνατο". Θυμήσουν τον θάνατο για να μην ξεχάσεις ότι ζεις... :)
@gpk
Soon... :)
@Psofofeggaro
Σε λίγες μέρες η συνέχεια... :)
@Hfaistiwnas
Xμμμ... Το τι θέλει να πει θα απαντηθεί αργότερα. Αυτό που συμαίνει το Memento Mori το είπε και ο tovene πιο πάνω "Θυμήσου τον θάνατο"...
:)
Καταπληκτική ιστορία!! Τέλος.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ;;;;
Memento Mori! πάντα ήταν ο αγαπημενος μου τιτλος απο επεισοδιο του X-Files! :D
Όταν σε βάλω guest σε επεισόδιο της Kitty Diamond θα ονομάσω το επεισόδιο "Μεμεντο Μωρή" προς τιμην της ιστορίας σου...! :P
Προς το παρόν μου αρέσει πολυ η κρυπτικοτητα στο ανακαλυφθέν κείμενο και οι δυνατοτητες για το μυστήριο που κρυβεται πισω απ ολα αυτά... είχες γράψει και τη συνέχεια οταν έγραψες αυτό ή θα τη γράψεις τώρα..?
Μου αρέσει που ντεμέκ έκρυψες τις λέξεις κλειδιά. Γκ...ι! Αν δεν είναι Γκάζι ας πούμε, τι είναι? Και το "Κο...ς"! Εχει πύλες κάτι άλλο σε Κο εκτός από την κόλαση? OMG ξεψάχνισα το κείμενο, χωρίς να "Δω" ποιοι είναι οι "αυτοί"... χαχαχαα
Θέλω να τελειώσει με ηθικό δίδαγμα pls
@baby boom
Σε ευχαριστώ μπέμπη μου. :**
@g for george
Έρχεται σύντομα. ;)
@Mirela
Έχω γράψει κι άλλο αλλά δεν την έχω ολοκληρώσει. Θα σας πω μέχρι που έχω γράψει. Δεν είναι και πολύ μεγάλη ιστορία εξάλλου. :)
@mad
Ε, είπα να μην είναι όλα τόσο μυστηριώδη. Οι "Άλλοι" θα δείτε τι είναι. Όσο αφορά το ηθικό δίδαγμα, δεν έχω γράψει το τέλος της γιατί κι εγώ θέλω να έχει. Θα δείξει πάντως... :)
@Mirela
Ξέχασα μωρή. ΚΑΛΑ ΤΡΟΜΕΡΟΣ Ο ΤΙΤΛΟΣ που είπες!!!
Χαχαχαχαχαχα!! :P
επίσης εξαιρετική η μουσική! έχει τη σωστή δόση από μυστήριο, από αγωνία. τέλεια!
@tovene592
Είναι από την νέα ταινία του Shyamalan "The Happening" που βγαίνει αύριο στις αίθουσες. :)
eeeelaaa, pote tha doume to part2???!!! ante san poli den tembeliases?!
molis diavasa to proto meros!!!!poli poli kalo!!bravo!!!kai i mousiki foveri!!!filia!
@offshore
Έτοιμο το παρτ του. :P Ελπίζω να σου άρεσε.
@leviathan
Χαίρομαι που σου άρεσε. :) Φιλάκια.
Post a Comment