Memoirs of a Vampire

«Μ’ αρέσει να σκοτώνω ανθρώπους γιατί έχει πολύ πλάκα… Έχει πιο πολύ πλάκα απ’ το να σκοτώνεις σε άγριο παιχνίδι σε δάσος γιατί ο άνθρωπος είναι το πιο επικίνδυνο από όλα. Το να σκοτώνεις κάτι μου δίνει την πιο συναρπαστική εμπειρία είναι καλύτερο και από ένα πήδημα με ένα κορίτσι. Το πιο ωραίο σημείο του είναι ότι όταν πεθάνω θα ξαναγεννηθώ στον παράδεισο και αυτοί που έχω σκοτώσει θα γίνουν σκλάβοι μου. Δεν θα σας δώσω το όνομα μου επειδή θα προσπαθήσετε να μειώσετε ή να επέμβετε πάνω στην συλλογή μου από σκλάβους για την ζωή μου μετά τον θάνατο»


Zodiac. Ένα όνομα που είχε τρομοκρατήσει την Αμερική στα τέλη της δεκαετίας του '60. Ακόμα και σήμερα η ταυτότητά του παραμένει άγνωστη. Από τον Δεκέμβριο του '68 ως τον Οκτώβριο του '69, ο περιβόητος αυτός δολοφόνος κατάφερε να επιτεθεί σε 7 άτομα (τα περισσότερα ήταν νεαρά ζευγάρια) από όπου 2 μόνο κατάφεραν να σωθούν. Στην περίοδο αυτή, ο Zodiac, έστειλε 4 κρυπτογράμματα σε διάφορες εφημερίδες όπου τα 3 από αυτά, ακόμα και σήμερα, δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί. Τον Απρίλιο του 2004, το Αστυνομικό Τμήμα του Σαν Φρανσίσκο ανάφερε την υπόθεση ως "άλυτη" ενώ τον Μάρτιο του 2007 ξανα άνοιξε και παραμένει ανοιχτή μέχρι και σήμερα.

Με αφορμή το μυστήριο που καλύπτει την όλη υπόθεση, ο σκηνοθέτης των επιτυχιών "Se7en" και "Fight Club", David Fincher, έκανε μια ταινία με θέμα, τι άλλο;, την ιστορία του Zodiac. Μπορεί κάποιος πηγαίνοντας στον κινηματογράφο να περιμένει να δει άλλο ένα "Se7en" ή κάτι παραπλήσιο τελοσπάντων. Δυστυχώς θα απογοητευτεί οικτρά. Το μόνο που πραγματικά πετυχαίνει ο σκηνοθέτης, και μάλιστα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, είναι την τέλεια απεικόνιση της εποχής εκείνης. Προσωπικά δεν έχω ξαναδεί τόσο τέλεια να μεταφέρετε η εποχή του '60 και του '70 πάνω στο πανί. Και αυτό, μαζί με τις τρομερές ερμηνείες όλου του καστ, είναι το μόνο θετικό της ταινίας...

Από την άλλη λείπει η αγωνία και θρίλερ χωρίς αγωνία είναι Coca-Cola χωρίς το ανθρακικό της, φαγητό χωρίς αλάτι... Oh, well! You get the picture. Σε βομβαρδίζει συνέχεια με στοιχεία για το ποιός ήταν ο Zodiac, αλλά από ουσία τίποτα. Αγωνία μηδέν. Η ένταση έλειπε σε μεγάλο βαθμό ενώ δε δεν αισθάνεσαι πουθενά την παρουσία του Zodiac. Δεν νοιώθεις πουθενά τον κίνδυνο ενώ και το ψυχολογικό παιχνίδι μεταξύ δολοφόνου και αστυνομικών λείπει.

Σίγουρα δεν είναι μια από τις κακές ταινίες του Fincher αλλά δεν είναι και από τις καλύτερές του. Θα ακούσετε από διάφορους να λένε ότι πρόκειται για το αριστούργημα του αμερικάνικου κινηματογράφου. Καλύτερα να κρίνεται εσείς από μόνοι σας αν αυτός ο δολοφόνος αξίζει να μπει στο Hall of Fame των serial killers της μεγάλης οθόνης ή να τον φάει η μαρμάγκα...