tag:blogger.com,1999:blog-7794475127068264144.post5964350307267721121..comments2023-11-05T14:51:15.746+02:00Comments on Memoirs of a Vampire: Θυμάμαι...Strahdhttp://www.blogger.com/profile/17292937092897190846noreply@blogger.comBlogger10125tag:blogger.com,1999:blog-7794475127068264144.post-16083202767074560592007-09-22T12:30:00.000+03:002007-09-22T12:30:00.000+03:00Πολύ συγκινητικό...Πολύ συγκινητικό...revqueerhttps://www.blogger.com/profile/03962769564932829536noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7794475127068264144.post-11662231056224567082007-09-21T20:15:00.000+03:002007-09-21T20:15:00.000+03:00....................................................................................................................................................................................................................................gay super herohttps://www.blogger.com/profile/18018793140513032793noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7794475127068264144.post-1946614732372079902007-09-21T12:11:00.000+03:002007-09-21T12:11:00.000+03:00Δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσα να πω... Θα ήτα...Δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσα να πω... Θα ήταν πολύ λίγο...<BR/>Καλή δύναμη στη ζωή σου....Praetorianhttps://www.blogger.com/profile/18303506057943866482noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7794475127068264144.post-22431824099142073472007-09-20T23:38:00.000+03:002007-09-20T23:38:00.000+03:00@moody girlΣε ευχαριστώ πολύ moody μου :***@lampir...@moody girl<BR/>Σε ευχαριστώ πολύ moody μου :***<BR/><BR/>@lampirella<BR/>Απλά μετάνιωσα γιατί ήθελα να τα ακούσει το τι σημαίνει για μένα. Είμαι σίγουρος ότι το ήξερε αλλά είναι ωραίο να το ακούς που και που... Και για το κλάμα, εκείνη την περιόδο ήμουν σε φάση άρνησης γι' αυτό δεν μπόρεσα να κλάψω. Για να φανταστείς πως μια μέρα πως ένας κοινός μας φίλος με πήρε τηλέφωνο να μου πει να έρθω σπίτι του γιατί μου έχει μια έκπληξη. Πίστευα πως η έκπληξη ήταν αυτός... Απλά όταν επιτέλους το δέχτηκα τότε έκλαψα και έκλαψα πολύ....<BR/><BR/>@s<BR/>Συμφωνώ με αυτό που λες. Εξάλλου, λένε, ότι πραγματικά έχει πεθάνει κάποιος όταν παύει να τον θυμούνται. :)Strahdhttps://www.blogger.com/profile/17292937092897190846noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7794475127068264144.post-85772131990085114242007-09-20T22:16:00.000+03:002007-09-20T22:16:00.000+03:00Λιγο πολυ, ολοι μας εχουμε περασει/περνάμε κάποιες...Λιγο πολυ, ολοι μας εχουμε περασει/περνάμε κάποιες παρόμοιες καταστάσεις και πιστευω πως το κείμενό σου πραγματικά αντιπροσωπεύει αυτο το συναίσθημα της απώλειας. Μένω στην τελευταία σου φράση "θα σε θυμάμαι για πάντα" γιατι η ανάμνηση είναι ο,τι πιο όμορφο και ανθρώπινο μπορούμε να προσφέρουμε σ'αυτα τα αγαπημένα μας πρόσωπα.Axis Mundihttps://www.blogger.com/profile/08758822534802566361noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7794475127068264144.post-36052914447387526822007-09-20T10:22:00.000+03:002007-09-20T10:22:00.000+03:00Kαλό μου, μην μετανιώνεις για όσα δεν ειπώθηκαν. Ε...Kαλό μου, μην μετανιώνεις για όσα δεν ειπώθηκαν. Είμαι σίγουρη ότι ο φίλος σου τα γνώριζε και στο έδειχνε με την φιλία του και με τα μάτια του. <BR/><BR/>Το ότι τον θυμάσαι σε τιμά, το ότι δεν έκλαψες στην κηδεία του, δεν δείχνει άνθρωπο αναίσθητο, το αντίθετο θα έλεγα. Είναι παράλογο αυτό που λέω αλλά και λογικό. (Οι περισσότεροι που κλαίνε στις κηδείες το κάνουν όχι επειδή στεναχωρήθηκαν αλλά επειδή βλέπουν τους άλλους και συγκηνούνται.)<BR/><BR/>Δυνατό κείμενο όπως είπε και η moodygirl.Lampirellahttps://www.blogger.com/profile/01809336317375093653noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7794475127068264144.post-80104043538718321682007-09-20T10:06:00.000+03:002007-09-20T10:06:00.000+03:00ti na pw...eimai ligaki anaydh apo to keimeno..hta...ti na pw...<BR/>eimai ligaki anaydh apo to keimeno..<BR/>htan toso dynato...<BR/>sou stelnw apla ena fili kai olh thn agaph mounikisothttps://www.blogger.com/profile/00100647719438112702noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7794475127068264144.post-11445855760695333152007-09-20T01:28:00.000+03:002007-09-20T01:28:00.000+03:00@ethanακοΕγώ αισθάνομαι τυχερός που τους έχω στο π...@ethanακο<BR/>Εγώ αισθάνομαι τυχερός που τους έχω στο πλευρό μου. Τους φίλους μου τους έχω κορώνα στο κεφάλι μου. Νιώθω τιμή μου που με έχουν αγαπήσει και με έχουν δεχτεί γι'αυτό που είμαι. Τους υπεραγαπώ πραγματικά....<BR/><BR/>@equilibrium<BR/>Πραγματικά σε ευχαριστώ για το υπέροχό σου ποιήμα. Τα λόγια σου άκρως συγκινητικά.... :*Strahdhttps://www.blogger.com/profile/17292937092897190846noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7794475127068264144.post-43111090585013899422007-09-20T00:41:00.000+03:002007-09-20T00:41:00.000+03:00Δυσκολεύομαι να γράψω επειδή τα δάκρυα θολωνουν τα...Δυσκολεύομαι να γράψω επειδή τα δάκρυα θολωνουν τα μάτια μου... Κι ο τίτλος του τραγουδιού που "ανέβασες" κατάλληλος πιστεύω...<BR/><BR/>νομίζω οι παρακάτω στίχοι από το ποίημά μου ταιριάζουν<BR/><BR/>Χάθηκες.<BR/>Μα κράτησα τα μάτια σου<BR/>λίμνες ανεξιχνίαστες να τις κοιτάζω<BR/>με απορία κι έκπληξη.<BR/><BR/>Έφυγες.<BR/>Μα κράτησα τα χέρια σου<BR/>μαριονέτες ακούραστες να κινούνται<BR/>όλο νεύρο κι επίπληξη.<BR/><BR/>Σε αγάπησα.<BR/>Μα κράτησα την αγάπη μου<BR/>αγνή από τη βαβέλ των αισθήσεων<BR/>και της παρανοϊκής φαντασίας.<BR/><BR/>Σε ξέχασα.<BR/>Μα είναι ποτέ δυνατόν<BR/>μιας και δε θέλησα να ξεφύγω<BR/>απ’ την παγίδα μιας χαμένης ουτοπίας.<BR/><BR/>Την Ουτοπια την ειχα γραψει με αφορμη ερωτικη, μα νομιζω οτι σχεδον ταιριαζει και στην αφηγηση σου. <BR/><BR/>Δεν προλαβες να κολυμπησεις στην λιμνη του κολλητου σου και να την εξιχνιασεις. Χαθηκε. Κρατησες μηχανικα την θυμηση του στα χερια σου. Τον αγαπησες μα το παρανοϊκο του θανατου του δεν σε κατεβαλλε. Για σενα ηταν ακομη εκει. Περασαν τα χρονια, δεν τον ξεχασες ομως... (παραλάσσοντας ελαφρώς το νοημα)<BR/><BR/>Σε ευχαριστω που με διεγειρες να θυμηθω κατι παρομοιο δικο μου. Θανατος δεν ειναι μονο ο σωματικος, αλλα κι οταν καποιος φευγει μακρια και χανεστε....Equilibriumhttps://www.blogger.com/profile/03034905700655235650noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7794475127068264144.post-36628052963979125222007-09-19T18:43:00.000+03:002007-09-19T18:43:00.000+03:00πολύ όμορφο κείμενο. έχοντας ζήσει κάτι παρόμοιο σ...πολύ όμορφο κείμενο. έχοντας ζήσει κάτι παρόμοιο στο Λύκειο, ανέτρεξα σε δικές μου εικόνες και αναμνήσεις. Είμαι σίγουρος πως οι φίλοι που σε συντροφεύουν σήμερα θα αισθάνονται πολύ τυχεροί στο πλευρό σου :-)Anonymousnoreply@blogger.com