Monday 17 March 2008

Σε Είδα...

…να ξυπνάς στην αγκαλιά μου, να με κοιτάς και να μου χαμογελάς. Έστω και για μια στιγμή ένιωσα τον χρόνο να σταματάει και το δωμάτιο να φωτίζεται. Ήθελα να σου πω ότι σ’ αγαπώ αλλά δεν τόλμησα να χαλάσω την στιγμή αυτή. Μου λείπεις πάρα πολύ.


140 και σήμερα...

11 ουρλιαχτά:

  • mahler76 said...

    Έλα μωρέ 140 δεν είναι πολλές ρεεεε...
    Κουράγιο και στους δυό σας μάκια!!!

    Mirela said...

    http://wwwimage.cbsnews.com/images/2007/12/06/image3584205.jpg

    Strahd said...

    @mahler
    Ναι δεν είναι και πολλές...

    @Μιρελα
    ROFL ρε!!! Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!

    Anonymous said...

    kapoios einai trella eroteumenos.....

    comingThrough said...

    erotas einai tharro...:P
    ante... pernane oi meres:D
    Zileuo ligo:P

    tovenito said...

    αχ, τι ωραίο! σύντομο, σαφές, συναισθηματικό, υγρό, τρυφερό. ευτυχώς εσύ δεν βγήκες στη σύνταξη :-)

    Hfaistiwnas said...

    Ερωτευμένο παιδί!!! Εγώ πότε θα γίνω μάνα;;; Τι είναι οι 140 ;; Τόσο καιρό δεν έχω ρωτήσει, νομίζω ήρθε η ώρα...

    Strahd said...

    @hfaistiwna
    Το έχω χιλιοπεί βασικά. Το 140 είναι οι μέρες που μένουν για να τελειώσει το μωρό μου τον στρατό. :P

    Κώστας said...

    τόσο μα τόσο όμορφο. Θα τολμήσω να πω ότι μπορώ να σε καταλάβω από την προσωπική μου εμπειρία :)

    Anonymous said...

    aaaaaaax...
    erwtas...

    Anonymous said...

    Γράφεις πάρα πολύ ωραία. Θα σε διαβάζω.. Είναι καλό να πονάς για την αγάπη. Και όταν τελικά θα τον δεις θα είναι ακόμα πιο ωραία..