Thursday 14 February 2008

Something Wicked This Way Comes

14 Φεβρουαρίου. Ημέρα που οι απανταχού ερωτευμένοι γιορτάζουν… που είναι ερωτευμένοι. ΟΚ, το δέχομαι. Πρέπει να υπάρχει μια μέρα που να κάνω χαζά δωράκια (τύπου αρκουδάκια και σοκολατάκια) και ο διάλογος μεταξύ εμού και του μωρού μου να είναι σε επίπεδο τουλάχιστον 3χρόνου παιδιού (τύπου τζουκουλιλίνι μου, μακαρονάκι μου – don’t ask, το έχω ακούσει κι αυτό, μουσουμουσουσάκι μου εσύ – μόνο ένα 3χρονο θα το καταλάβαινε αυτό, κ.α.). Αλλά γιατί να μην υπάρχει και μια γιορτή για τους μπακούρηδες βρε αδερφέ; Γιατί να μην θέλει κι αυτός, που είναι κατ’ επιλογήν, μπακούρης να το γιορτάσει κι αυτός; Εεε; ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ; Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα έρωτα και αγαπούλας που υπάρχει στον αέρα αυτό τον καιρό, είπα να θυμηθώ και να γράψω το ΤΟΠ 5 (γιατί αν τα έγραφα όλα τότε δεν θα έφτανε μόνο αυτό το ποστ) των αποτυχημένων μου ραντεβού πριν βρω, επιτέλους αυτόν τον ΕΝΑΝ που κέρδισε την καρδιά μου.

5. Φάκελος: Ο Ψεύτης Παππούς. Τόπος εγκλήματος: Πλατεία Βικτώριας. Ώρα: 18:43.
Τις 2-3 προηγούμενες μέρες, μιλούσα με κάποιον μέσω msn που είχα γνωρίσει από το ακατονόμαστο site (όλοι γνωρίζουμε σε ποιο αναφέρομαι - πρέπει να κάνω γαργάρες με αγιασμό αφού πω το όνομά του και δεν έχω κάτι εύκαιρο). Μου είχε στείλει την φωτογραφία του και μπορώ να πω ότι ήταν ένα πολύ όμορφο παιδί. Του έστειλα, λοιπόν, κι εγώ την δικιά μου και του άρεσα πάρα πολύ. Σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι φανταζόμουν. Αν και μου φάνηκε κάπως περίεργο πως άρεσαν σε έναν τέτοιο κούκλο. Τελοσπάντων, κανονίζουμε ένα ραντεβουδάκι στην Πλατεία Βικτωρίας για να τα πούμε. Φτάνοντας εκεί, κοιτάζω από εδώ κοιτάζω από κει, πουθενά ο Κ. Εκεί που περίμενα βλέπω κάποιον ο οποίος ήταν κάτι τέλειος διαφορετικό (από σωματότυπο μέχρι και πρόσωπο και ΑΡΚΕΤΑ μεγάλος σε ηλικία) από την φωτογραφία να με πλησιάζει. Μου είπε ότι αυτός ήταν ο Κ. και απλά ντρεπόταν να μου το πει από το νετ. Το ψέμα του με πείραξε πολύ και σηκώθηκα και έφυγα.

4. Φάκελος: Ο Ψυχολόγος. Τόπος Εγκλήματος: Μαγκαζέ. Ώρα: 21:00 και κάτι.
Ένα χειμωνιάτικο βράδυ κανόνισα ένα ραντεβού κοντά στην Ομόνοια να πάμε για καφέ. Με πήγε για πρώτη φορά στο Μαγκαζέ. Εκεί αρχίσαμε να μιλάμε και να μιλάμε και να μιλάμε λίγο ακόμα. Και από του πουθενά μου λέει: «Σε έχω ψυχολογήσει εσένα. Κατάλαβα τα πάντα για σένα από τον τρόπο που κάθεσαι, τον τρόπο που μιλάς και συμπεριφέρεσαι». Και άρχισε να μου αραδιάζει το πώς είμαι σαν χαρακτήρας. Και το σπαστικό; Πέτυχε διάνα σε όλα. Το κακό είναι ότι δεν μου αρέσει να μου λένε από το πρώτο ραντεβού τα ψυχολογικά μου προβλήματα. Πόσο μάλλον και τρόπους για να τα επιλύσω.

3. Φάκελος: Ο Μεθύστακας. Τόπος Εγκλήματος: Ζωγράφου. Ώρα: Μεσάνυχτα και κάτι.
Γνωριστήκαμε πάλι από αυτό το ακατονόμαστο site. Βγήκαμε και φάνηκε ένας από τους πιο ενδιαφέρουν τύπους που είχα γνωρίσει το τελευταίο καιρό. Τελικά πήγαμε σπίτι του και συνεχίσαμε με ένα δεύτερο ποτάκι. Και τρίτο… Και τέταρτο… Και πέμπτο… Και δέκατο (αυτός δηλαδή γιατί εγώ είχα κάνει κεφάλι με το πρώτο πότο). Και στο τέλος, μεθυσμένος μου λέει έλα να το κάνουμε. Μόνο και μόνο που βρωμούσε ποτίλα ήταν αρκετά ντεκαβλέ.

2. Φάκελος: Το Βρακί. Τόπος Εγκλήματος: Starbucks στη Μητροπόλεως. Ώρα: 17:15.
Για άλλη μια φορά ένα ακόμα ραντεβού. Ο κύριος (ο θεός να τον κάνει γιατί περπατούσε λες και είχε καταπιεί σεισμό ενώ η φωνή του ήταν πιο ψιλή και από κοριτσάκι) με πήγε για καφέ στα Starbucks. Αφού παραγγείλαμε και κάτσαμε, άρχισε να μου λέει για το… βρακί του. Για το πόσο περήφανος ήταν που το διάλεξε να το φορέσει και φυσικά, για να τον πιστέψω, γύρισε κατέβασε λίιγο το παντελόνι του και μου το έδειξε. Ναι, ένα μπλε ελεκτρίκ βρακί έκανε την εμφάνισή του μπροστά στα έκπληκτα μάτια μου! Φυσικά προσπαθούσα να κρυφτώ με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά αυτός μέσα στην χαρά συνέχιζε να μου το δείχνει. «Α, μόλις με καλούν για μια επείγουσα δουλειά και πρέπει να φύγω», είπα και την έκανα. Φυσικά το τηλέφωνό μου δεν ακούστηκε ποτέ να χτυπάει…

1. Φάκελος: Ο Κουρέας. Τόπος Εγκλήματος: Μεταξουργείο. Ώρα: 01:00
Εκεί που καθόμουν και μίλαγα με έναν φίλο μου στο msn, μια Τρίτη βράδυ, μου λέει για ένα παιδί, αρκετά ωραίο και γλυκό που του την έπεσε σε ένα κομμωτήριο στην Ερμού. Ο φίλος, ως straight, απέρριψε την προσφορά του όσο κι αν αυτός επέμενε με ατάκες του στυλ: «Μα καλά δεν θες τουλάχιστον να δοκιμάσεις;» Το χειρότερο όμως είναι ότι μου πρότεινε να μου δώσει το τηλέφωνό του και να του στείλω sms. Εγώ, γενικά δεν τα μπορώ αυτά του στυλ out of the blue να σε πάρω τηλέφωνο να το κάνουμε, και είπα όχι. Αλλά ο φίλος μου επέμενε να πάω γιατί φαίνονταν πολύ καλό παιδί και μπορεί να γίνει κάτι καλό. Με κείνα και με τούτα με έπεισε. Αφού ανταλλάξαμε κάμποσα sms και με την υπόσχεση του φίλου μου να είναι stand by για το αν γίνει κάτι, έφυγα για το σπίτι του. Πήγα κι εγώ και με το που με είδε με έβαλε στο κρεβάτι και αρχίσαμε να κάνουμε διάφορα. Ξαφνικά μου λέει ότι δεν μπορεί άλλο γιατί ακόμα σκέφτεται τον δικό του που μόλις χώρισε. Αυτό ήταν! Μου ανοίχτηκε και άρχισε να δακρύζει γιατί τον ήθελε πίσω. Αφού έκανα τον ψυχολόγο (τέτοια ούτε η Μητέρα Τερέζα στα καλύτερά της) έφυγα. Αφού σκυλόβρισα τον φίλο μου για αυτή την περιπέτεια, πήγα σπίτι για ύπνο.


Τώρα που τα θυμήθηκα όλα αυτά μου φαίνονται αστεία όσο και τραγικά. Αλλά το παιχνίδι που παίζεται και όλες αυτές οι τραγελαφικές καταστάσεις αξίζει να τις ζήσει κανείς, γιατί όταν έρθει αυτός ο ένας στην ζωή μας καταλαβαίνουμε πως it was all FUCKING worth it στην τελική.

Χρόνια πολλά σε όλους μας.


172 και σήμερα...

14 ουρλιαχτά:

  • Leviathan said...

    popo auto me to vraki fovera endiaferon....xaxaxa.....oso gia to eimai kollimenos me ton proin...eleos pia....to vrisko tragiko na sou to lene...eutixos perasan ola auta :)

    mahler76 said...

    Κι αν εγώ δεν μπορώ να αντέξω μια νταλίκα άσχετους μέχρι να βρώ τον άνθρωπο της ζωής μου???
    Χρόνια σου πολλά φίλε μου!!!

    Mirela said...

    AXAXAXAXAXA μου έχεις πεί για όλα αυτά τα τραγελαφικά ραντεβού εκτός απο το "βρακί"!!!

    Εγώ όμως τα γνωρίζω λίιιιγο διαφορετικά τα πράγματα...ας πούμε οτι σε τουλάχιστον δύο απ'αυτά τα ραντεβού δεν ξενέρωσες όσο υποστηρίζεις τώρα οτι ξενέρωσες...

    ....ΜΑΖΟΧΑ!!!!

    jg said...

    maresei o fakelos 4. mou exei tyxei kati paromoio...

    Strahd said...

    @leviathan
    Ναι ενδιαφέρον, αλλά πίστεψέ με δεν είναι και τόσο ενδιαφέρον όταν το βλέπεις να ξερποβάλει μπροστά σου :P

    @mahler76
    Νομίζω φίλε μου πως πρέπει να έχεις υπονομή. Στο τέλος ανταμίβεσαι. Αλλά, και τώρα που το καλοσκέφτομαι, πολλές φορές δεν ισχύει αυτό... Μπέρδεμα. :(

    @Mirela
    Tότε φιλενάδα άστα, άλλες επόχες (λες και πέρασαν χρόνια από τότε :P) Kαι το βρακί πρέπει να στο είχα πει γιατί σε πήρα τηλέφωνο 10 λεπτά αφότου έφυγα. :P Είμαι και λίγο μαζόχας τι να κάνουμε... :P

    @P.O.V of a G
    Καλά είναι από τα χειρότερα εμένα αυτό. Το στυλ του ψυχολόγου είναι πολύ σπαστικό...

    Hfaistiwnas said...

    Μα το 4 δεν είναι μαμακία;;; Αυτό το κάνεις όταν θες ο άλλος να σε φοβηθεί όχι να σε κοιτάξει λίγο καλύτερα!Απαπα...
    Τα μπακούρια γιορτάζουν κάθε μέρα!!!

    Strahd said...

    @hfaistiwna
    Μέγιστη θα έλεγα μαλακία. Και δεν σε φοβάται μόνο ο άλλος αλλά σε αντιπαθεί κι όλας. :P Όσο αφορά για αυτό που λες για τα μπακούρια, έτσι λένε και για τους ερωτευμένους. Άρα πρέπει να υπάρχει και μια γιορτή κι για τα μπακούρια. :)

    Sandy Cheeks said...

    Πολύ ωραίες ιστορίες!
    ...λες και είχε καταπιεί σεισμό... χα χα χα, τραγικό να σου τύζει. Πολύ καλά κάνεις και δεν το βάζεις κάτω..

    Strahd said...

    Sandy μου πλέον δεν χρειάζεται να το βάλω κάτω γιατί έχω βρει τον άνθρωπό μου... :)

    Nagini said...

    Ω, μλκ, καιρό είχα να κάνω τέτοια γέλια!.. Μπράβο ρε Χρήστο..!

    g for george said...

    Ααααααααχ, τα ίδια έλεγα κι εγώ... μόλις έρθει αυτός ο ένας θα σε ειδοποιήσω!

    Strahd said...

    @Nagini
    Χαίρομαι που γελάς με τις αναποδιές μου. :P

    @g for george
    Εδώ θα είμαι και θα περιμένω σύντομα να ακούσω νέα σου. :)

    Sandy Cheeks said...

    @ Strahd
    Κι εσύ λοιπόν βρήκες τον άνθρωπό σου. Και άλλα δυο παιδιά μπλογκερς, το ίδιο γράφουν στα μπλοκ τους. Είναι η εποχή φαίνεται..

    Anonymous said...

    xaxaxaxa na se kala gelasa!!

    xairomai poy vrhkes to allo soy miso! opws eipes axize ton kopo h talaipwria !